İkinci Sayfa

      KALDıRıMLAR
     
      Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
      Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
      Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
      Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum

      Kara gökler, kül rengi bulutlarla kapalı
      Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar
      İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık
      Biri benim, biride serseri kaldırımlar

      İçimde damla damla bir korku birikiyor
      Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler
      Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor
      Gözüne mil çekilmiş bir amâ gibi evler

      Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi
      Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır
      Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi
      Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır

      Bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta
      Ben bu taşların emzirdiği çocuğum
      Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta
      Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum

      Ben gideyim yol gitsin
      İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler
      Taak tak ayak sesimi aç köpekler işitsin 
      Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler
     
      Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim
      Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları
      Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim
      Örtün üstüme, örtün, serin karanlıkları 
     
      Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya,
      Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi
      Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
      Ölse kaldırımların kara sevdaLı eşi.

      Necip Fazıl Kısakürek
 
 
 
 
 
 
   
  Dedikodu
 
Kim söylemiş beni
Süheyla`ya vurulmuşum diye?
Kim görmüş,ama kim,
Eleni`yi öptüğümü,
Yuksekkaldırımda,güpegündüz?
Melahat`i almışım da sonra
Alemdara gitmişim,öyle mi?
Onu sonra anlatırım,fakat
Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?
Güya bir de Galataya dadanmışız;
Kafaları çekip çekip
Orada alıyormuşuz soluğu;
Geç bunları,anam babam,geç;
Geç bunları bir kalem;
Bilirim ben yaptığımı.

Ya o,Mualla`yi sandala atıp,
Ruhumda hicranin`i söyletme hikayesi?

            Orhan Veli
   
  SERE SERPE
  Uzanıp yatıvermiş,sere serpe;
Entarisi sıyrılmış,hafiften;
Kolunu kaldırmış,koltuğu görünüyor,
Bir eliyle de göğsünü tutmuş.
İçinde kötülüğü yok,biliyorum;
Yok,benimde yok ama...
Olmaz ki!
Böyle de yatılmaz ki!
        
O. V. KANIK
   
  orhan velının sosyete kadınları ıcın yazdıgı bır sıır:

CIMBIZLI ŞİİR

Ne atom bombası,
Ne Londra Konferansı;
Bir elinde cımbız,
Bir elinde ayna;
Umurunda mı dünya!
        
  O. V. KANIK


bu siiri okuyan bır kadının orhan velı'ye cevabı:

Ne elinde nasır
Ne başında çoluk çocuk
Bir elinde yirmidokuzluk
İki ayağında nasır
Umurunda mı Orhan Veli?